راز مفید بودن در دو نکته نهفته است: کودک نباید تنها بماند و مدت بازی نباید طولانی باشد.
پرتونگاری از مغز کودک هنگام استفاده از بازیهای ویدیویی نشان میدهد که نقاط نادری از مغز فعال میشود. این نقاط، اعمال غیرارادی و خودکار را کنترل میکند. آنچه جالب تر است این است که بخش جلویی مغز، ویژه تفکر و تعامل نیز فعال است.
به گزارش یورونیوز اولیویه هود (Olivier Houde)، پژوهشگر مرکز ملی پژوهشهای علمی در فرانسه میگوید: «این پیام مهمی است و باید بدانیم اگر به کودک استفاده از صفحههای رایانهای را آموزش دهیم، او یاد میگیرد بخشهای مختلف مغزش را به کار بیاندازد.»
آموزش درست در این زمینه از اهمیت بسیاری برخوردار است. کودکان برای کنار آمدن با واقعیت مجازی به کمک والدین خود احتیاج دارند تا بفهمند لوح لمسی یا رایانه فقط وسیلهای در بین دیگر وسیلهها است.
سرژ تیسرون، روانپزشک میگوید: «این فقط یک وسیله تبادل است و به کودک اجازه میدهد کشف کند که با اینترنت چه کارهایی میتوانیم انجام دهیم، او یاد میگیرد هر چه را میبیند بنامد، تعامل برقرار کند و درک کند. کودک این همه را خودبخود انجام نمیدهد. هیچ لوحی به تنهایی نمیتواند به کودک کمک کند.»
مشکل شاید روش استفاده بزرگسالان از رایانه باشد. برخی اوقات، آن ها ناخودآگاهانه فراموش میکنند که رایانه تنها یک وسیله است و کودکانشان نیز از آنها کورکورانه پیروی میکنند.